چالکودچیست؟
چالکود چیست؟
قرار دادن کودهای دامی و شیمیایی مورد نیاز درختان (بر اساس آزمون خاک) در چاله‌ها، کانال‌ها و یا شیارهایی که در قسمت سایه‌انداز (کانوپی یا تاج پوشش) درخت حفر می‌شوند را چالکود می‌گویند. چالکود روش مناسبی برای تغذیه بهتر درخت است و به رشد متعادل درخت کمک می‌کند. بازدهی و کارآیی مصرف کود در این روش بیشتر از روش پخش سطحی کود است.
بهترین کودها برای چالکود
روش‌های مختلف اجرای چالکود
الف- چالکود: در این روش چاله‌هایی به عمق 30 تا50 سانتیمتر (هر چه سن درخت بیشتر باشد چاله هم باید عمیقتر باشد) و قطر 30-20 سانتیمتر (بسته به نوع درخت) به تعداد مورد نیاز در اطراف هر درخت حفر می‌شود و کود در این چاله‌ها قرار می‌گیرد.
ب- کانال کود: زمانی‌که درختان متراکم هستند و فاصله آنها به هم نزدیک است و امکان حفر چاله وجود ندارد از کانال‌هایی که در دو طرف درخت حفر می‌شود برای قرار دادن کود استفاده می‌شود. ج- شیار کود: زمانی که امکان حفر چاله یا کانال را در اطراف درخت نداریم از این روش استفاده می‌شود. برای این منظور شیارهایی به شعاع یک سوم کانوپی درخت در اطراف درخت حفر می‌شود.
ب- کانال کود: زمانی‌که درختان متراکم هستند و فاصله آنها به هم نزدیک است و امکان حفر چاله وجود ندارد از کانال‌هایی که در دو طرف درخت حفر می‌شود برای قرار دادن کود استفاده می‌شود. ج- شیار کود: زمانی که امکان حفر چاله یا کانال را در اطراف درخت نداریم از این روش استفاده می‌شود. برای این منظور شیارهایی به شعاع یک سوم کانوپی درخت در اطراف درخت حفر می‌شود.
مزایای چالکود:
نکات مهم در مورد چالکود:
تعداد چاله مورد نیاز برای هر درخت به سن درخت، میزان باردهی درخت، اندازه درخت و غیره بستگی دارد. برای مثال برای هر دو نهال یک چاله، برای درختان دو ساله 2 چاله و برای درختان سه ساله 3 چاله کافی است. بهتر است چاله‌ها در مسیر آب حفر شوند. در مواردی که از آبیاری قطره‌ای استفاده می‌شود نیز بهتر است چاله‌ها در زیر نازل‌ها حفر شوند. مراقبت سالانه از چاله‌ها بسیار مهم است. هر ساله کود نیتروژن باید در چاله‌ها اضافه شود. برای افزودن فسفر و پتاسیم نیز یک یا دو بیل از خاک چاله را برداشته و فسفر و پتاسیم اضافه می‌شود. سپس چاله با کود دامی پر شود. توجه شود که از خاک برای پر کردن چاله استفاده نشود زیرا کارآیی استفاده از این روش را کاهش می‌دهد. کود دامی موجب تهویه بهتر و اکسیژنرسانی بیشتر در خاک می‌شود. رطوبت خاک را تنظیم کرده و به جذب بهتر عناصر غذایی کمک می‌کند. همچنین به اصلاح بافت خاک در مناطق با خاک خیلی سنگین یا خیلی سبک و حتی خاک‌های شور کمک می‌کند. میزان کود مصرفی به سن درخت بستگی دارد. هر چه سن درخت بیشتر باشد، مقدار کود مورد نیاز آن بیشتر است. نوع درخت در میزان کود مصرفی اهمیت بالایی دارد. نیاز کودی در درختان هسته‌دار بیشتر از درختان دانه‌دار است. همچنین مقدار کودی که در درختان پیوندی با پایه رویشی استفاده می‌شود کمتر از درختان پایه بذری است. هر چه خاک باغ حاصلخیزتر باشد، میزان مصرف کود کمتر است. در خاک‌های سبک‌تر (مانند شنی) و دارای ماده آلی بیشتر، میزان مصرف چالکود کمتر خواهد بود. در خاک‌های سنگین و رسی می‌توان از ماسه بادی در ترکیب چالکود استفاده کرد که سبب اصلاح جزئی بافت خاک می‌شود. کودهای گرانوله به علت حلالیت کمتر و دیرتر آزاد کردن مواد مغذی اثر خود را دیرتر نشان می‌دهند. هنگام حفر چاله دقت شود که ریشه درخت مشاهده شود وگرنه محل مناسبی برای چاله انتخاب نشده است. در صورت لزوم می‌توان از یک حفره مشترک برای دو درخت استفاده کرد، ولی نباید مقدار کود را دو برابر کرد، زیرا احتمال سمیت برای درختان وجود دارد. در پاییز نیازی به آبیاری چالکود نیست ولی در اسفند بهتر است که آبیاری انجام شود. اگرچه چالکود روشی هزینه‌بر است ولی پس از چند سال بازده اقتصادی آن قابل توجه خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
بیماری های پسته وکنترل شیمیایی آنها
بیشتر بخوانید:
بیماری های خیار و کنترل شیمیایی آنها
مطالب مرتبط
بیماری های کلزاوکنترل شیمیایی آنها
بیماری های گوجه فرنگی و کنترل شیمیایی آنها
نظرات